IMMIGRATIE, INTEGRATIE & EMIGRATIE

Splinter staat voor een humaan en rechtvaardig vluchtelingenbeleid. Splinter wil zo snel mogelijk een einde aan de asielcrisis en de stap zetten naar een structureel houdbaar, rechtvaardig en menswaardig immigratie- en integratiebeleid waarin voldoende plaats is voor degenen die onze hulp hard nodig hebben.

Mededogen is hierbij het uitgangspunt. Ook moet het leiden tot een gezonde arbeidsmigratie. Dat wil niet zeggen dat we naïef zijn: mensen die misbruik maken van ons systeem zijn niet welkom en mogen niet de kans krijgen om het draagvlak in de samenleving voor het kleinschalig en humaan opvangen van vluchtelingen te ondermijnen. Mensenrechten, waaronder kinderrechten, behoren te worden nageleefd. Hulp aan de allerarmsten en slachtoffers van geweld, klimaatverandering en rampen is voor Splinter vanzelfsprekend.

Nederland heeft de afgelopen jaren sterk bezuinigd op de asielketen, met grote gevolgen. Iedereen kent de beelden van de vluchtelingen die in Ter Apel buiten moesten slapen zonder tent en het was beschamend dat Artsen Zonder Grenzen in Nederland in actie moest komen. Er is de afgelopen jaren bewust asielbeleid gevoerd die nu leidt tot tekorten, opstoppingen in de asielketen en mensonterende omstandigheden.

Nederland mag als grootverbruiker van schaarse grondstoffen en hulpbronnen haar verantwoordelijkheid voor het bevorderen van mensenrechten en het humaan opvangen van vluchtelingen wereldwijd niet negeren of afkopen: er moet daadwerkelijk concrete hulp worden geboden om te voorkomen dat mensen op drift raken en er mensonterende toestanden plaatsvinden in vluchtelingenkampen in de regio of aan de buitengrenzen van Europa. Deze verantwoordelijkheid omvat ook het voorkomen van conflicten, zuinig omgaan met de aarde en schaarse hulpbronnen. Daarnaast moet het buitenlands landgebruik door Nederland op een wijze die schade toebrengt aan de lokale biodiversiteit en samenleving beperkt worden en waar mogelijk moet ingezet worden op herstel.

Nederland moet actief meehelpen om een rechtvaardige verdeling van voedsel en schaarse hulpbronnen te realiseren. Nederland zet zijn innovatiekracht in om duurzame voedselproductie wereldwijd te stimuleren, zodat armoede en honger wereldwijd actief wordt teruggedrongen. Eerlijke handel, true pricing en het stimuleren van regionale handel en productie helpen daarbij.

Vluchtelingen

Splinter staat voor een humaan en rechtvaardig vluchtelingenbeleid. Mededogen is leidend. Aan mensenrechten, waaronder kinderrechten, wordt niet getornd.

Splinter wil een andere manier van financieren van het COA en de opvang van asielzoekers en vluchtelingen introduceren: geen afhankelijkheid meer van het aantal asielzoekers, maar een vast budget voor het COA op basis van minimumcapaciteit. Namelijk het gemiddelde van de daadwerkelijke kosten voor asiel over de afgelopen 20 jaar op basis van het rapport van de Rekenkamer uit januari 2023. Daarnaast wil Splinter een direct in te zetten crisisbudget bij plots toenemende asielstroom. Dit maakt het mogelijk om structurele opvangcapaciteit met buffer te verzorgen en voorkomt dat we steeds in paniek opvanglocaties moeten openen en daarna weer sluiten. Splinter wil een einde aan het reactief asielbeleid.

Asielopvanglocaties worden eigendom van het COA. Bij langere leegstand van een of meerdere locaties kunnen deze als tijdelijke woon- of werkruimte aangeboden worden, bijvoorbeeld aan studenten, startende ondernemers of ouders die vanwege een scheiding tijdelijk woonruimte nodig hebben. Hiermee kunnen de kosten van dergelijke opvang (deels) worden terugverdiend, terwijl dit meteen verlichting brengt op de woningmarkt en integratie van asielzoekers bevorderd.

Hekken of andere fysieke grensbescherming zijn geen praktische oplossing, ook niet met ‘poorten’ erin. Los van het feit dat hiermee onder andere de levensgevaarlijke routes over de Middellandse Zee niet kunnen worden afgeschermd, omdat het eenvoudigweg onmogelijk en niet wenselijk is om de hele kustlijn te voorzien van hoge hekken, kan het juist mogelijkheden bieden aan mensensmokkelaars en leiden tot gevaarlijke situaties wanneer mensen zich toch niet willen laten stoppen door fysieke belemmeringen.

Volgens Splinter kan er beter ingezet worden in een goede, menswaardige en veilige opvang in de regio en aan de buitengrenzen van Europa, waarbij meteen gestart kan worden met de aanvraag voor asielopvang. Zo kan er ook meteen een filtering plaatsvinden in de vluchtelingenstroom. Mensen die misbruik willen maken van ons systeem zijn niet welkom en moeten dus ook zo dicht mogelijk bij het land van herkomst gestopt worden.

Er zijn te veel mensen op drift in de wereld om het vluchtelingenbeleid enkel aan de individuele lidstaten over te laten. Er moet een samenhangend Europees vluchtelingen opvangbeleid komen, anders werkt het niet. Voorwaarde is wel dat iedere lidstaat op democratische en volledig transparante wijze medezeggenschap en invloed heeft op het te formuleren beleid.

Hiermee moet worden voorkomen dat landen aan de buitengrenzen van Europa onevenredig veel vluchtelingen krijgen die zij niet meer op een menswaardige, kleinschalige en rechtvaardige manier kunnen opvangen. Tevens zal het verstevigen van het democratisch proces ten aanzien van het Europese vluchtelingenbeleid zorgen voor meer draagvlak van de bevolking in de individuele lidstaten.

Mensen op de vlucht voor oorlog, geweld, honger, klimaatverandering of een andersoortige ramp, moeten geholpen worden om een veilige bestemming in Europa te bereiken.

Vanuit Europa moet er meer geld en meer capaciteit beschikbaar worden gesteld om te voorkomen dat mensen de levensgevaarlijke oversteek over de Middellandse zee moeten maken.

Mensensmokkel moet hard aangepakt worden.

Mensen die slechts vanwege economische redenen naar Europa willen, moeten aan de buitengrenzen op een zorgvuldige wijze uit de vluchtelingenstroom gefilterd worden.
De vluchtelingendeal met Turkije moet worden opgezegd. Het zorgt niet voor menswaardige opvang en zorgvuldige procedures. Tevens maakt het Europa kwetsbaar voor dreigementen vanuit Turkije om vluchtelingen massaal door te laten.

De Tunesiëdeal wordt eveneens opgezegd. Soortgelijke migratiedeals tussen landen laten zien dat het probleem zich zal verschuiven en niet zal oplossen. Mensenrechten van vluchtelingen worden geschonden en er is geen werkend asielbeleid. Bij de Tunesiëdeal zijn ook geen concrete afspraken gemaakt over menselijke opvang in de regio en het toezien op het waarborgen van mensenrechten.

De afspraken over vluchtelingenbeleid op Europees niveau, die op volledig democratische en transparante manier tot stand dienen te komen zoals hierboven geformuleerd, bevatten afrekenbare doelstellingen over de spreiding van vluchtelingen. Landen die zich aan deze afspraken onttrekken, worden gekort op de gelden die zij ontvangen.
Nederland zet zich actief in voor de ratificatie van het VN-vluchtelingenverdrag.

Splinter wil een evenwichtigere spreiding van opvang door Nederland: gemeenten moeten voor opvang zorgen indien noodzakelijk, tenzij zij dit aantoonbaar niet kunnen verzorgen. Bewijslast hiervoor ligt bij de gemeenten. De opvangcapaciteit per gemeente wordt bepaald op basis van inwonersaantal en oppervlakte.

Kleinschalige opvang is hierbij de norm, waarbij grotere locaties eventueel ook opgesplitst kunnen worden zodat er bij voldoende capaciteit meerdere locaties binnen een gemeente kunnen zijn. Bonussen of andere ‘lokkertjes’ om gemeenten over de streep te trekken zijn uit den boze, gemeenten hebben een morele plicht. De voorzitters van de veiligheidsregio’s zijn verantwoordelijk voor het verzorgen van voldoende aanbod aan opvang en coördineren dit met het COA.

Nederland mag geen vluchtelingen terugsturen naar het land van herkomst als zij daar worden vervolgd vanwege hun geaardheid, religie, politieke overtuiging of etnische afkomst.

Mensen die in Nederland een verblijfsvergunning aanvragen moeten binnen maximaal twee jaar uitsluitsel krijgen over hun verblijfsrecht.

Om de behandeltermijn voor asielaanvragen te verkorten en naar maximaal twee maanden te krijgen, krijgt de IND extra capaciteit en bijbehorend budget om de aanvragen af te handelen.
Net als bij het COA heeft de IND de beschikking over een in te zetten crisisbudget bij plotselinge toename van de asielinstroom. Dit voorkomt ook dat kinderen door te lange procedures in Nederland aarden terwijl hun verblijfsstatus onzeker is, met mogelijk als gevolg schrijnende situaties van jongeren die na lange tijd alsnog formeel uitgewezen worden.

Het weer invoeren van een twee-status stelsel zoals het CDA wil is een slecht idee. In de praktijk biedt dit geen enkele verlichting in de asielstroom. Verder leidt het, zoals eerder al bleek, tot langdurige procedures van ‘niet permanente’ asielzoekers die een hogere status willen krijgen.

Vluchtelingen moeten zich zo snel mogelijk onze taal, normen en waarden eigen maken. Splinter komt op voor gelijke rechten en gelijke kansen voor iedereen.

UNHCR-vluchtelingen zijn de meest kwetsbare vluchtelingen die via de VN worden geselecteerd. Nederland kan door meer toegewezen kwetsbare vluchtelingen op te nemen, meer regie houden over welke vluchtelingen als eerste opgevangen worden.

Vluchtelingenkinderen

In asiel- en migratieprocedures wordt niet altijd goed gekeken naar de rechten van het kind. Zo worden kinderen in Nederland nog altijd in detentie geplaatst, is de opvang niet kindvriendelijk en leven kinderen lang in verblijfsonzekerheid. Dat is schadelijk voor hun ontwikkeling.

Kinderrechten, zoals vastgelegd in het Internationaal Verdrag voor de Rechten van het Kind (IVKR), moeten in de Vreemdelingenwet vastgelegd worden. Gewortelde kinderen mogen niet uitgezet worden en moeten een verblijfsvergunning krijgen. Het belang van het kind en de individuele schrijnende omstandigheden moeten meegewogen worden gedurende de hele procedure bij de besluitvorming over het verblijfsrecht.

Kindvriendelijke opvang voor migrantenkinderen is een must. Evenals toegang tot onderwijs en zorg, in het bijzonder voor kinderen met een beperking of met een (chronische) ziekte.

Nederland sluit kinderen niet meer op in vreemdelingendetentie. Kinderen horen daar niet en deze praktijk heeft een zeer schadelijk effect op hen, zelfs als die detentie van korte duur is.

Het vele verhuizen van asielzoekerskinderen gedurende de verblijfsperiode, namelijk gemiddeld minimaal 1 keer per jaar, moet stoppen.

Kinderen worden niet uitgezet naar Afghanistan. Dit land is in oorlog en te gevaarlijk voor gedwongen terugkeer, met name voor kinderen en gezinnen.

Als een vluchtelingkind vijf jaar of langer in Nederland verblijft, moet geen onderzoek meer gedaan worden naar het belang van het kind. Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt namelijk dat het belang van het kind in dat geval simpelweg neerkomt op verblijf in Nederland. Over verblijfsvergunningen voor minderjarige asielzoekers zonder familie moet een snelle individuele afweging gemaakt worden.

Nederland moet meer verantwoordelijkheid nemen voor migrantenkinderen in de Europese Unie en moet beloftes over relocatie nakomen. Opvang en procedures moeten in lijn worden gebracht met het VN-Kinderrechtenverdrag. Ook dient Nederland zich daar in Brussel sterk voor te maken.

LHBTIQ+ vluchtelingen

LHBTI-asielzoekers worden op grond van ondeugdelijke stereotypen afgewezen en voelen zich vaak onveilig in de opvang. Er ontstaan schrijnende ‘niet gay genoeg’-situaties. Dit moet stoppen. Splinter wil het volgende bereiken voor LHBTI-asielzoekers:

Vier-ogen principe bij de intake en beoordeling door de IND.

Er worden niet langer ondeugdelijke stereotypen, zoals ‘processen van bewustwording en zelfacceptatie’, gebruikt als criterium waarmee asielaanvragen van LHBTI’s worden afgewezen. Zelfidentificatie wordt het uitgangspunt.

LHBTI’s uit Iran krijgen asiel in Nederland.

Er is veilige opvang voor LHBTI-asielzoekers.

Niet terugsturen naar landen waar vervolging dreigt voor LHBTI-asielzoekers.

Integratie

Zoals hierboven gemotiveerd is Splinter voorstander van een ruimhartige opvang van vluchtelingen, mits zij ook daadwerkelijk vluchten voor een vluchtenswaardige situatie. Economische migratie valt hier niet onder.

Zodra hier vluchtelingen komen die langdurig in Nederland zullen blijven en Nederlander willen worden, besteden we vanaf dag één aandacht aan de normen, waarden en wetten die we in dit land hebben. Te veel zien we dat er segregatie in ons land is ontstaan, er parallelle samenlevingen ontstaan en dat orthodox-religieuze stromingen te veel macht hebben.

Dat is gekomen omdat we te veel hebben weggekeken. Splinter doet dat niet. Zo welkom als oorlogsvluchtelingen hier zijn, zo scherp zien we toe op een geslaagd, LHBTI-vriendelijk en inclusief integratieproces. Zo beschermen we de vrijheden van onze samenleving en bieden we ruimte voor échte vluchtelingen

Bij het opnemen van vluchtelingen wordt vanaf dag één aandacht besteed aan de Nederlandse normen, waarden en vrijheden. Deze zijn leidend in het integratieproces. Behoud van eigen cultuur is begrijpelijk en wordt geaccepteerd, maar de grens is onze eigen regels. Religie of cultuur staat niet boven de wet. Zo verloopt het integratieproces vele malen beter.

Taalcursussen worden niet meer aangeboden door private partijen, maar door de overheid. Ook komen de kosten niet meer bij vluchtelingen te liggen. De voorwaarde is wel dat er inzet wordt verwacht. Burgerschap is een werkwoord.

De taaleis in het integratieproces wordt verhoogd naar B1. Het is belangrijk dat iedereen goed met elkaar kan communiceren in Nederland. Daarnaast geeft een gemeenschappelijke taal een ‘wij’-gevoel dat integratie bevordert. Wel wordt er rekening gehouden individuele capaciteiten: wanneer het leren van de taal niet volledig haalbaar is, houden we daar rekening mee. Maatwerk is de sleutel.

We geven vluchtelingen en nieuwkomers geen voorrang op een (huur)woning in ons land. Wel zorgen we ervoor dat de asielzoekerscentra van menswaardige kwaliteit zijn en zo kleinschalig mogelijk. Containerwoningen of “spaceboxen” waar ook studenten in wonen, kunnen een goede tussenoplossing zijn om privacy en zelfstandigheid tijdens het wachten op een volwaardige woning te faciliteren.

In asielzoekerscentra zien we streng toe op het tegengaan van discriminatie tegen LHBTI-vluchtelingen. In plaats van het apart plaatsen van LHBTI-vluchtelingen bestraffen we degene die hun geweld aandoet.

Werk is de sleutel om te participeren in de samenleving. Er zal worden gestuurd op deelname aan de arbeidsmarkt tijdens het integratieproces.

Voor kinderen wordt een apart integratieprogramma opgesteld. Hierdoor maken ze spelenderwijs kennis met Nederland. Integratie moet vroegtijdig, maar op een motiverende manier worden ingezet.

Bij de sociale huisvesting van vluchtelingen worden zij niet weggestopt in buitenwijken van steden, maar verdeeld over de stad. Zo gaan we segregatie tegen.

We spreiden het aantal vluchtelingen over ons land. We zorgen ervoor dat familie en gezinnen bij elkaar blijven. Door goed te mengen met de rest van ons land, zorgen we ervoor dat er geen segregatie plaatsvindt. We streven ernaar om niet meer dan 30% niet-westerse nieuwe migranten te laten wonen in een wijk. Zo maken nieuwkomers kennis met ons land en onze mensen.

In openbare ruimten blijft gezicht bedekkende kleding verboden. Het verhullen van mensen op religieuze gronden is niet van deze tijd en hoort niet in Nederland. We gaan elkaar open tegemoet en vrouwen hoeven zich niet te verhullen in ons land.

Vrouwen die zijn gevlucht wegens huwelijksdwang zullen beter beschermd worden, ook in asielzoekerscentra en op andere opvanglocaties. In elk vluchtelingencentrum komt een meldpunt waar vrouwen en seksuele minderheden anoniem een klacht kunnen indienen. Ditzelfde geldt voor eergerelateerd geweld. In Nederland mag namelijk niemand gediscrimineerd worden.

Arbeidsmigratie en buitenlandse studenten

Er komt voor arbeidsmigranten en buitenlandse studenten of net afgestudeerden een puntensysteem, vergelijkbaar met een systeem dat bijvoorbeeld het Verenigd Koninkrijk heeft ingevoerd: alleen als je op basis van factoren als opleiding, werkervaring, taalkennis, financiële situatie of een specifiek talent voldoende punten scoort, krijgt iemand een (tijdelijke) verblijfsvergunning. Deze aanvragen moeten gedaan en goedgekeurd zijn voordat men afreist naar Nederland. De beoordeling hiervan gebeurt door een nieuw team van de IND, dat daarvoor ook voldoende middelen krijgt.

Indien afgewezen arbeidsmigranten of buitenlandse studenten door discriminatie, oorlog, geweld of andere omstandigheden niet in staat zijn om veilig te studeren of te werken kunnen zij wel nog een reguliere asielaanvraag doen, die bij voorkeur in de regio al voor een eerste keer wordt beoordeeld.

Vanaf het studiejaar 2024/2025 gaan alle buitenlandse studenten die dan in Nederland zijn ook vallen onder het puntensysteem en kunnen zij dus het recht om hier te studeren verliezen. Bij de beoordeling wordt echter ook hun studievoortgang, kennis van de Nederlandse taal en integratie in de Nederlandse samenleving meegeteld. Studenten die niet voldoen moeten hun studie voortzetten in het land van herkomst of een ander Europees land dat mogelijkheden biedt voor het voortzetten van de studie. Na afloop van de studie kunnen ze indien gewenst een (werk)visum voor afgestudeerden aanvragen, dat ook weer beoordeeld wordt volgens het eerdergenoemde puntensysteem.

Emigratie en onvrijwillig verlies Nederlanderschap

Duizenden oud-Nederlanders hebben te maken gehad met het onvrijwillig verlies van hun Nederlanderschap en EU-burgerschap. Op dit moment verliest iemand automatisch zijn Nederlanderschap als hij de nationaliteit aanneemt van het land waar hij woont of door het verlopen van het Nederlandse paspoort tijdens minimaal 10 jaar lang verblijf buiten Nederland en de Europese Unie. De Nederlandse overheid dient meer rekening te houden met Nederlanders die overal ter wereld wonen en ook weer willen terugkeren.

De Rijkswet op het Nederlanderschap (RWN) moet voortaan met meer menselijke maat worden toegepast. (Oud-)Nederlanders in het buitenland, die de strenge RWN als keurslijf ervaren, kunnen volgens een recente uitspraak van de Raad van State toch een Nederlands paspoort aanvragen. De bevoegde autoriteit zal dan moeten beoordelen of het verlies van de Nederlandse nationaliteit mogelijk onevenredig was. Als dat inderdaad zo is, dan moeten de oud-Nederlanders met terugwerkende kracht worden beschouwd als Nederlanders, die nooit hun nationaliteit verloren.

Splinter wil dat deze rechterlijke uitspraak aangegrepen wordt om de wet te wijzigen, zodat er naast een adequaat waarschuwingssysteem voor automatisch verlies van het Nederlanderschap ook de mogelijkheid wordt opgenomen voor herbeoordeling.

immi1

immi2

immi3

immi4

immi5

immi6